المسحراتي – فؤاد حداد (17)
كتبت القصائد من “صاحب ندا” إلى “مع السلامة” في رمضان 1388- نوفمبر 1968
يا أهل البلد
ِ
اصحى يا نايم
وحّد الدايم
وقول نويت
بكره ان حييت
الشهر صايم
والفجر قايم
اصحى يا نايم
وحّد الرزاق
رمضان كريم
مســحـراتي
مـنـقـراتى
فى ليله ناديه متشوقه
زى الحمامه المطوقه
يا اللى سامعنى اسمع بقى
الليل دا أكبر من الحيطان المحلقه
ومن النجوم المبحلقه
الليل دا قلبى طالب لقا
دقدوقه مركز ايتاى بتصحى ع الدقدقه
يا ابو عزيزه
والنسمه طعمه محيقه
يا خالتى جازيه
شتويّه لكن مورقه
الشاى دا باشا فى كباياته المزوّقه
أكبش بإيدى ما اشبعش سكر بالمعلقه
واسقينى يا ابنى
عاش اللى ساعد واللى سقى
يا سعد أولى صيام فى جامعة عزق وشقا
انت اللى تسند الازيار وتزرع انت النقا
المشى طاب لى
والدق على طبلى
ناس كانوا قبلى
قالوا فى الأمثال:
“الرجل تدب مطرح ماتحب”
* * *
وانا صنعتى مســحـراتى فى البلد جوال
حبيت ودبيت كما العاشق ليالى طوال
وكل شبر وحته من بلدى
حته من كبدى
حته من موال:
أدق بشويش أبطط عيش أسمعكم
والا انطر الإيد لفوق لبعيد أسمعكم
يا اهل البلد قلبى ما يبعدش بعيونى
يا اهل البلد نورونى انتم الامه
ما طابت اللقمه غير للّى قسم معكم
اصـحى يانايم | وحّد الدايم | |
السعىُ للصوم | خيرٌ من النوم | |
دى ليالى سمحه | نجومها سبحه | |
اصـحى يانايم | يانايم اصحى | وحّد الرزاق |