المسحراتي – فؤاد حداد (16)

كتبت القصائد من “صاحب ندا” إلى “مع السلامة” في رمضان 1388- نوفمبر 1968
الاستيماره
ِ
اصحى يا نايم
وحّد الدايم
وقول نويت
بكره ان حييت
الشهر صايم
والفجر قايم
اصحى يا نايم
وحّد الرزاق
رمضان كريم
 
مســحـراتى
مـنـقـراتى
ع الطبله ايدى
ريشه فى دوايتى
اسمع يا سيدى
اسمع حكايتى
مع استيماره
راكبه الحماره
أول ما راحت
راحت لحسنى
قالت يا حوستى
هو انت فاطر
قال كنت فاكر
مش حانسى تانى
خليك مكانى
الاستيماره
راكبه الحماره
راحت لفكرى
قال تيجى باكر
وتروح لزكرى
قال روح لشاكر
والا لشكرى
شكرى فى أجازه
راحت لبهجت
لاحطّ ماذا
ولا سألها
أشر نقلها
راحت لهانى
خليك مكانى
هانى الطاطورى
قال فيما يبدو
حتروح لعبده
لازم ضرورى
ضرورى لازم
راحت لحازم
منه لتيفه
شاغلاه لطيفه
منه لمكتب
راجل مؤدب
ببدله بنّى
قال لى أظنّى
فى تانى أوده
عند الموظف
أبو بدله سودا
بدله رصاصى
قال لا مؤاخذه
مش اختصاصى
يا سيدى لاظوغلى
خلص لى شغلى
فى تانى طرقه
على شمالى
لبدله زرقا
شرحت حالى
قال ثانيه واحده
والاستيماره
من يومها قاعده
راكبه الحماره
لو كنت راكب
ما كنتش اوصل
ولا أؤدى واجب
ولا أحصّل
واطلع بلاشى
احسن لى أفضل
على مهلى ماشى
المشى طاب لى
والدق على طبلى
ناس كانوا قبلى
قالوا فى الأمثال:
“الرجل تدب مطرح ماتحب”
 
* * *
وانا صنعتى مســحـراتى فى البلد جوال
حبيت ودبيت كما العاشق ليالى طوال
وكل شبر وحته من بلدى
حته من كبدى
حته من موال:
 
أنا صايم الشهر طول الشهر ودا فاطر
وانا ماشى فى الشغل قلبى سخن ودا فاتر
ما يتنقل شبر الا بحبر ودفاتر

 
المسحراتي – فؤاد حداد (15)